Emperyalistlere Asla Güvenme

Özellikle de Pasifist Olduklarında

Müdahaleye ilişkin güncel tartışmalar görünmez bir şekilde ortak bir noktada birleşmektedir. Asıl söz konusu olan emperyalizme yönelik tutumlardır. Bu tek boyutlu tartışmaya katılanların çoğu kendilerine karşı dürüst olsalardı, ABD'nin denizaşırı ülkelerde Amerikan hükümeti, silahlı kuvvetleri ya da ayrıcalıklı Amerikan elitleri dışında hiç kimse için iyi bir şey yapabileceğine ilkesel olarak inanmadıklarını itiraf ederlerdi. Bu önerme doğru olsa da, biraz irdelenmeyi hak ediyor. Ayrıca, pratik koşullarda uygulandığında, bazı iyileştirmeler gerektirmektedir.

Yasadışı organ ticareti sanıldığından daha karmaşık

Arkasında kim var ve nasıl kontrol edilebilir?

2017'de insan tacirlerine böbrek sattığını ifade eden Sudanlı bir adam. Oliver Weiken / Getty Images aracılığıyla

İnsan organı ticareti zaman zaman ulusal, hatta uluslararası haberlere konu oluyor.

Mart 2023'te Nijeryalı bir politikacı, karısı ve bir tıbbi aracı, bir adamı böbreğini satmak üzere Lagos'tan İngiltere'ye getirdikten sonra organ kaçakçılığı yapmaktan suçlu bulundu. Birkaç ay sonra Kenya'da, bir televizyon programcısının takipçilerini toplu olarak öldürme suçlamasıyla tutuklanmasının ardından, cesetler üzerinde yapılan otopsilerde eksik organlar ortaya çıktı ve zorla organ toplama şüpheleri arttı. Yine 2020 yılında araştırmacı Sean Columb, Mısır'ın başkenti Kahire'de çok sayıda Afrikalı göçmenin, elde ettikleri gelirle kendilerini Akdeniz üzerinden Avrupa'ya geçirecek kaçakçılara ödeme yapma umuduyla böbreklerini nasıl sattıklarını ortaya çıkarmıştır.

Orta Doğu'yu Yeniden Kuran Savaş

Washington Dönüşen Bölgeyi Nasıl İstikrarlı Hale Getirebilir?

7 Ekim 2023'ten önce, ABD'nin Orta Doğu vizyonu nihayet meyve veriyor gibi görünüyordu. Washington, Tahran'la nükleer programı konusunda üstü kapalı bir anlaşmaya varmıştı; bu anlaşmaya göre İran İslam Cumhuriyeti sınırlı bir mali rahatlama karşılığında nükleer programını fiilen durdurmuştu. Amerika Birleşik Devletleri Suudi Arabistan'la bir savunma anlaşması üzerinde çalışıyordu ve bu da krallığın İsrail'le ilişkilerini normalleştirmesine yol açacaktı. Ve Washington, Çin'in bölgede artan etkisini dengelemek için Hindistan'ı Orta Doğu üzerinden Avrupa'ya bağlayacak iddialı bir ticaret koridoru planladığını duyurmuştu.

Napolyon Bonapart aydınlan bir lider miydi, yoksa bir tiran mıydı?

Bonaparte'ın ölümünden 200 yıldan fazla bir süre sonra tarih ve yeni bir film, onun mirası, Fransa'nın sömürgeci geçmişi ve liderin Haiti ile olan bağları hakkındaki tartışmaları alevlendiriyor.

Napolyon Bonapart 5 Mayıs 1821'de sürgünde yaşadığı Güney Atlantik'in ortasındaki uzak bir ada olan Saint Helena'da öldü. Bonaparte'a ait bu objeler, çok sayıda kitap, belge ve diğer eserleri toplayan İtalya'nın eski başbakanlarından Giovanni Spadolini'nin özel evinde sergilenmektedir.

Yıl 1802'ydi. Fransa'nın Karayip adası Hispaniola'daki en zengin kolonisi Saint-Domingue -bugün Haiti ve Dominik Cumhuriyeti tarafından paylaşılıyor- kargaşa içindeydi. Eski köleler Fransız efendileriyle savaşırken, Siyah ve melez generallerden oluşan bir ittifak Fransız bayrağı altında düzeni sağlamak için savaşıyordu.

Matematik, modern dünyayı nasıl inşa etti?

Matematik, Sanayi Devrimi'nin temel taşı olmuştur. Yeni bir ölçüm ve hesaplama paradigması, bilimsel keşiflerden daha çok, endüstriyi, moderniteyi ve bugün içinde yaşadığımız dünyayı inşa etti.

Endüstri Devrimi'nin, Newton'un hareketin altında yatan mekanik yasaları ortaya çıkardığı ve Galileo'nun evrenin gerçek şeklini öğrendiği Bilimsel Devrim'den önce gerçekleştiğini okulda duymuş olabilirsiniz. Bu yeni bilgiler ve bilimsel yöntemle donanmış olan Sanayi Devrimi'nin mucitleri, saatlerden buhar makinelerine kadar her şeyi değiştirecek makineler yarattılar.

Ama anahtar gerçekten bilim miydi? Sanayi Devrimi'nin önemli icatlarının çoğu derin bir bilimsel anlayışla desteklenmemişti ve mucitleri de bilim insanı değildi.

Ya Nostalji Eskisi Gibi Değilse?

Geleceğe olan inancımız azaldıkça ve şimdiki zaman geçmişle karıştıkça, felaket tellallığı yapıyor ve tarihin çöktüğü noktaya ulaştığımızdan emin oluyoruz.

Hiç kimse, kaydedilip daha sonra yeniden uyanmak üzere hazır hale getirilmedikçe hiçbir anın tam olarak yaşanmadığına inanan günlükçülerden daha nostaljik değildir. Ve hem günlük tutanlar hem de tutmayanlar için, muhtemelen hiçbir nostaljik sancı, hiç yaşamadıkları bir zaman için hissettiklerinden daha keskin değildir. Kendi günlüğüm bana 19 Ekim 1989'da Roma'da, "Antoninus ve Faustina Tapınağı'na bakarken, alçalan güneşe karşı keskin, güzel, yarı harabe, eski Roma'ya dair hiçbir şey hissetmediğimi biliyordum - sadece 19. yüzyıl İngilizlerimin Roma'sını, alacakaranlığın, kırıntıların ve beyaz melankolinin Roma'sını." Keats'i, Shelley'i ve Arthur Hugh Clough'u özlüyordum; kitaplardan tanıdığım ve kendileri de sadece okuyarak bildikleri bir Roma'yı ziyaret etmiş olan adamları.

Ölüm nedir?

Yeni sinirbilim, ölüm sürecine ilişkin anlayışımızı zorluyor ve yaşayanlar için fırsatlar sunuyor.

Tıpkı doğum belgelerinin dünyaya giriş zamanımızı belirtmesi gibi, ölüm belgeleri de dünyadan çıkış anımızı belirtir. Bu uygulama, yaşam ve ölüme ilişkin geleneksel kavramları ikilikler olarak yansıtıyor. Bir ışık gibi aniden sönüp gidene kadar buradayız. 

Ancak bu ölüm fikri her ne kadar yaygın olsa da, bunun modası geçmiş bir sosyal yapı olduğuna ve biyolojiye dayanmadığına dair kanıtlar giderek artıyor. Ölmek aslında bir süreçtir-birinin geri dönemeyeceği eşiği belirleyen net bir nokta yoktur.